Maç saatinde Fethiye - İzmir arası yolculuk yapmakta olduğumdan maçı izleyemedim. Radyo yayın ihalesinin geçen hafta sonuçlanması benim için şans oldu. Maçı 90'ların başında yaptığım gibi dönüşümlü yayın yapan Trt Radyo'da dinledim. Şimdi mikrofonlarımız İstanbul'da dediğinde heyecanlanmak güzel bir nostalji oldu.
Radyo'ya sadece bizim tribünün sesi geliyordu, bunun sebebi maç anlatılan yerin bizim taraftara yakın bir yerde olması olabilir emin değilim ama deplasman tarafınının yetmediğini ve yanda kalan boş yerin de açıldığını duydum. Normal bir lig maçına 2000 üzerinde kişiyle deplasman yaptık üstelik ramazan'a rağmen, seneye bize İnönü'de tam bir kale arkasını versinler.
90+4'te çalınan penaltıda dağların arasından geçerken radyo gidip gelmeye başladı bir arkadaşı aradım yaklaşık 4-5 dakika telefondan dinlemek zorunda kaldım. Giresunlulara uymayan sağduyulu davranan taraftara teşekkür ediyorum. Bizim böyle bir tavrımız var ve bana göre muhteşem. Gereksiz olarak hiçbir aksiyon yapmayıp takıma zarar vermekten kaçınıyoruz, gerektiğinde de fazlasıyla yapıyoruz, o zaman tek düşüncemiz Karşıyaka'nın şerefi oluyor, o şeref için de ceza vs. önemsiz. Bunun bir örneğini Play-off finalinde Kasımpaşa'ya karşı yaptık.
İlk haftalarda zorlu bir deplasmandan, üstelik rakibin daha iyi oynadığı bir deplasmandan son dakikada penaltıyla 3 puan almak şampiyonluk yolunda çok çok önemli. Genelde biz son dakika golüyle yenilen taraf olurduk yenen değil, bunu kırmak açısından da önemli. Neredeyse 3 yıl sonra İstanbul'da galip gelebilmekte. Şimdi sıra'da bize her zaman ters gelen Altay var. Altay'da Tiago'nun itirazdan dolayı kırmızı kart görmesi bizim için avantaj.
Son olarak, mutluluktan cümle kuracak halde değilim pek, Karagümrük'e, deplase olan 2000 kişiye, Karşıyaka'ya sempati duyup aramızda maç seyreden diğer takım taraftarlarına, Trt spikerlerine, yıllardan beri aradığımız forvet olan Okan'a ve kaybetmemeyi öğreten Reha Kapsal'a teşekkürler. Bu takım bu sene süper lige çıkacak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder